Quare, quoniam de primis naturae commodis satis dietum est nunc de maioribus consequentibusque videamus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest. Ita prorsus, inquam; Duo Reges: constructio interrete. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Atque adhuc ea dixi, causa cur Zenoni non fuisset, quam ob rem a superiorum auctoritate discederet. Sed residamus, inquit, si placet.

Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Qui si omnes veri erunt, ut Epicuri ratio docet, tum denique poterit aliquid cognosci et percipi.

Bork: At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest.
An eiusdem modi?: Ex eorum enim scriptis et institutis cum omnis doctrina liberalis, omnis historia.
Restatis igitur vos;: Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus?
Efficiens dici potest.: Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit.

Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate.

Ad eos igitur converte te, quaeso.
Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?
Idne consensisse de Calatino plurimas gentis arbitramur, primarium populi fuisse, quod praestantissimus fuisset in conficiendis voluptatibus?
Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.

Equidem, sed audistine modo de Carneade?

Verum audiamus. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.

At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam
deserit.

Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad
beate vero satis.

Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.
Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat.
Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas?
Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare.
Sin eam, quam Hieronymus, ne fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret.
Videsne quam sit magna dissensio?